Goodbye Asia, Hello Australia !!

He,

Het hoofdstuk Azie is afgelopen. Jammer vind ik dat. Ik heb het er heel fijn gehad. Vooral India en Nepal hebben me erg geinspireerd. Thailand (hoewel erg kort en krachtig ;P), Laos en Cambodia waren prachtig, maar ik was nog erg zoekende destijds. In India ben ik pas echt gaan ontplooien als wereld-reiziger en voor de dingen gegaan die mijn hart graag wilde doen.

Nu is er een nieuw hoofdstuk aangebroken. Ik  zit in Australia sinds twee weken en ben alweer veel ervaringen rijker. Voordat ik daar op inga, wil ik graag nog eerst even terug naar India. De laatste keer dat ik jullie gesproken heb was op het moment dat ik net een paar dagen begonnen was met een authentiek Indiaas 21-daagse detox kuur, genaamd Panchakarma. 

Het is een hele goede ervaring geweest. De dokters en medewerkers waren erg vriendelijk en professioneel. De behandelingen zelf draaien heel veel om olie. Ik heb olie moeten drinken, olie massages gehad en het zelfs in mijn anus gespoten gekregen hahaha! Hé, je moet wat hè wil je mooi zijn, van binnen en van buiten :D !!

Was het de moeite waard? Ik zou zeggen ‘ja’. Dit was iets wat ik al voor een lange tijd heel graag wilde doen. Ik denk dat ik er spijt van had gehad, als ik er niet voor was gegaan.

Op een avond nadat Bisu (de Indiase jongen met een eigen kapperzaakje) en ik terug liepen naar onze guesthouse, werden we stop gehouden door een groep vrouwen en kinderen. Er bleek een hoog zwangere hond vast te zitten onder de straat. Ze was in een gat gekropen met het idee dat het veilig zou zijn om daar te bevallen, maar ze kon er niet meer uit. Met een soort van bijl dat ze ook in de mijnen gebruiken heeft Bisu met heel wat stoten de hond weten te bevrijden. Volgens mij was ze niet gewond, maar ze was er gelijk vandoor om het beter te kunnen zien.

Later die avond kon je haar horen janken terwijl ze aan het bevallen was. Een bijzonder verhaal wat ik graag met jullie wilde delen!

Nadat de detox kuur voorbij was en ik de dagen weer vrij kon indelen, was het de plan om te vertrekken naar een nieuwe destinatie. Ik had nog twee weken voordat ik naar Sydney zou vliegen.  

Bisu en ik hadden besloten om door te reizen naar Leh; de hoofdstad van de regio Ladakh gelegen in een woestijn op 3500 meter hoogte. Om daar te komen zouden we drie dagen in de bus moeten doorbrengen, via een weg dat dwars door de Himalaya gebergte loopt. Een veeleisende en oncomfortable rit, maar met zeer prachtig en uiteenlopend landschap en natuur.

De hele rit was een gevecht tegen misselijkheid en overgeven. Bisu had intense hoofdpijn zowat de hele reis. De overnachting op de tweede dag zaten we midden in niemansland op één de hoogste punten van de hele reis, namelijk ongeveer 5000 meter hoog.

Een medepassagier was flauw gevallen en iedereen had nu last van hoodfpijn. Gelukkig vertrokken we om 4 uur in de ochtend en was de rit voornamelijk nog maar een afdaling.

Eenmaal in Leh hadden we nog maar weinig last van hoogteziekte. We waren al redelijk geacclimatiseerd door de busrit. Je kon wel merken hoor dat je erg hoog zat, door gebrek aan zuurstof, snel moe en dat soort gebeuren. De geneesmiddel; veel water drinken, gember thee, knoflook en gewoon lekker rustig aan doen, vooral de eerste dagen!!

Leh is Boeddistisch georienteerd, maar met ook veel moslims die zaken komen doen uit omliggende streken. Door de extreem koude woenstijn klimaat is Leh maar een paar maanden per jaar bereikbaar. De rest van de tijd is de weg ondergesneeuwd en is Leh compleet afgezonderd van de rest van India.

Bisu en ik hebben onze dagen ingevuld met het huren van een scooter voor een paar dagen (gruwelijk verband op de eerste dag ondanks regelmatig insmeren), het leren rijden op een Bajaj Pulsar motor!!, het bezoeken van een ezel opvangcentrum, Boeddistische kloosters, een prachtig meer genaamd Pagong Tso dat reikt tot aan de grens van Tibet en andere natuurlijke en historie-rijke bezienswaardigheden.

Na een week was het tijd om te gaan. De heenreis naar Leh was afzien maar door de prachtige uitzicht zeker de moeite waard! Toch deed ik het liever niet nog een keer ;). We zijn terug gevlogen naar Delhi in 2.5 uur ipv drie dagen onderweg te zijn. Het heeft misschien meer gekost, maar soms is het gewoon niet het beste om voor de goedkoopste optie te gaan.

In Delhi ben ik ongeveer drie dagen geweest. Ik heb daar mijn laatste zaakjes kunnen regelen en afscheid genomen van Bisu voordat ik vertrok naar mijn nieuw avontuur!

Ik voel me erg geprezen dat mijn moeder een nichtje, genaamd Jonie heeft zitten in Australia. Zij is me komen ophalen van het vliegveld samen met Jacqueline; een achternichtje dat net zoals ik in Eindhoven is opgegroeid maar we hebben elkaar nooit eerder ontmoet. Zij is net een paar dagen voor mij naar Australie gekomen om stage te lopen voor school.

Mijn oma’s zus, haar kinderen en kleinkinderen zitten in Australie. Best veel familie dus, waar ik voorheen weinig of nooit mee te maken heb gehad.

De eerste week ben ik bij Joni verbleven. Ze woont ongeveer 200 km van Sydney af, in de buurt van de grootste zoutwater meer van Australie, genaamd Lake Mcquarie. Ze was een uitstekende gastvrouw en heeft ons veel laten zien.

Jacqueline en ik deelden samen een kamer en zelfs het bed. Gelukkig kunnen we het heel goed met elkaar vinden!

Vanaf de tweede week zitten Jaqcueline en ik in Sydney, waar we verblijven bij een van de kleinkinderen van mijn oma’s zus, genaamd Peter. De familiebanden zijn misschien een beetje complex om uit te leggen, maar het komt erop neer dat Jacqueline, Peter en ik verband zijn doordat onze grootouders broers en zussen van elkaar zijn. Grappig toch!!

Peter en zijn vriendin wonen in hartje Sydney. Ook bij hun mogen we gratis verblijven en wordt er voor ons gekookt. Hij zit in de IT en heeft weet ik veel hoeveel laptops, waarvan hij er eentje voor mij heeft ingericht. Wederom super ideaal!!

Jacqueline en ik hebben de stad zo goed mogelijk proberen te verkennen. Het is wel weer heel gek hoor om terug te zijn in de westerse samenleving. Het leven gaat veel sneller, mensen lopen zelfs sneller hahaha!

Sinds eergister is Jacqueline vertrokken per vlucht naar Sydney om te beginnen met stage lopen en sinds gister zijn Peter en zijn vriendin voor een weekje op vakanie. Dat betekend dat ik het huisje voor mezelf alleen heb. Het kan niet op!!

Dit geeft me mooi de tijd om mijn emails bij te werken, mijn cv op te pimpen, een blog te posten en me klaar te stomen om te vertrekken naar een nieuwe lokatie.

Ik heb gekozen voor Melbourne. De bedoeling is om daar werk te zoeken en me te settlen voor een half jaar. Ik had eerst in gedachten om te vliegen, maar sinds een paar dagen heb ik besloten dat een roadtrip veel leuker is en je ziet veel meer!

Om dit voor elkaar te krijgen heb ik op verschillende sites een verzoek uitgezet. Ik had niet verwacht dat het zo snel zou gaan, maar ik heb al meerdere reacties gehad. Nu moet ik gaan uitzoeken wie het beste past bij wat ik zoek en er moet natuurlijk ook een leuke klik zijn.

Over een paar dagen krijg ik bezoek van een vriendinnetje dat ik in India heb ontmoet. Zij komt uit Australie en woont sinds een half jaar in Darwin; dat is aan de andere kant van het land.

Zoals je leest, het leven houdt me hier goed bezig! Ik hoop dat met jullie ook alles goed gaat.

Dikke kus

Ps. Mijn Australische nummer is 0061 41 55 400 12